In de traditie van Franse chansonniers als Brel en Aznavour en de klassieke Turkse zanger Zeki Müren lijkt ook Morpheus alle emoties in zijn uitgeklede ballades telkens als hij ze zingt opnieuw te beleven. Je hoort het op zijn begin dit jaar verschenen debuut-EP Morphosis en wie erbij was hoorde het op Grasnapolsky, waar de Amsterdammer heel Fabriek de Toekomst tot tranen wist te roeren. Bij Morpheus geen aanstekelijke refreinen, maar verheffende, beladen melodieën die tot ver in de sterrenhemel lijken te reiken. Zo veel weet hij met heel weinig klaar te spelen – op een manier die doet denken aan onder meer Thomas Azier, Kovacs en Pitou, met wie Morpheus tevens getourd en gespeeld heeft. 

Klinkt als: James Blake, Thomas Azier, Jordan Rakei 

De Oude Remise
21:00 – 21:45 uur